Edycja 44

Nominowani

Maria Blanka Grzybowska

Tytuł dyplomu:
Kompost jako inspiracja dla praktyk kuratorskich. Wystawa Kompostownik

Promotorka:
dr hab. Izabela Kowalczyk, prof. UAP

Kierunek:
Kuratorstwo i Teorie Sztuki

W pracy rozważam sposób, w jaki powinny być prowadzone narracje kuratorskie dotyczące ekologii czy katastrofy klimatycznej. Interpretując kompost jako sieć połączonych bytów kreujących nowe życie, rozpatruję trzy główne obszary teoretyczne mówiące o wspólnocie międzygatunkowej, nowym podejściu do życia i śmierci oraz feministycznej etyce troski. Na podstawie przywołanych teorii wypracowałam koncepcję wystawiennictwa kompostowego, której założenia sprawdziłam przygotowując wystawę Kompostownik, która odbyła się w Mikro Domu Kultury Lotaryńska 6 w Poznaniu z udziałem Arka Pasożyta, Anny Siekiery, Barbary Stańko-Jurczyńskiej, Julii Tkacz i Liliany Zeic. Wystawie towarzyszyły wydarzenia mające na celu tworzenie przestrzeni wymiany myśli i wspólnego doświadczania prac artystycznych. Kompostownik był miejscem tworzenia narracji inspirowanej metaforą kompostu, dla której tłem stały się spekulacje dotyczące wspólnot międzygatunkowych oraz wizji przyszłości. Ekspozycja była także eksperymentem sprawdzającym, czy działanie wystawiennicze może zminimalizować negatywny wpływ na środowisko.

Maja Korczyńska

Tytuł dyplomu:
artystkanieskończona

Promotor:
prof. dr hab. Piotr Wołyński

Kierunek:
Fotografia

wielowymiarowość
niedoskonałość
niestabilność
płynność

artystkanieskończona stanowi zaawansowaną wielokanałową symulację, w której badaniu zostają poddane alternatywne warianty tożsamości. Wykorzystując algorytmy, kody i prompty kreowane zostają liczne modele, które tworzą nieskończoność wersji w kontekstach nowych technologii oraz późnego kapitalizmu. Artystka pełniąc jednocześnie rolę autorki i obiektu, odzwierciedla proces dezintegracji - nieskończone bycie wszystkim i niczym.

Maja Kisiel

Tytuł dyplomu:
DESIDERIUM CHAO / POŻĄDANIE CHAOSU

Promotor:
prof. dr hab. Igor Mikoda

Kierunek:
Rzeźba

Moja praca magisterska stanowi rezultat wieloletnich poszukiwań, które rozpoczęłam już na początku studiów. Chciałam połączyć akademicką wiedzę o figuratyzmie z moimi osobistymi doświadczeniami, przekuwając je w autorską formę rzeźbiarską. Dzięki temu mogłam zarówno nawiązać do tradycji rzeźbiarskiej, jak i wyrazić siebie w sposób głęboko osobisty. Moja praca opowiada o zmaganiach z wewnętrznymi konfliktami i poszukiwaniu odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące ludzkiej natury. Skupiłam się na deformacjach anatomicznych, autorskiej draperii i innych symbolicznych elementach, które odzwierciedlają złożoność rzeczywistości, w której sprawiedliwość czy też jej brak, dobro i zło, pokusa i chaos nieustannie ze sobą współistnieją.

Laura Polańska

Tytuł dyplomu:
Mapując podświadomość

Promotor:
dr hab. Krzysztof Baranowski, prof. UAP

Kierunek:
Fotografia

W moim projekcie „Mapując podświadomość” staram się uwrażliwić obserwatora na powiązania między wszystkim, co istnieje; relacjami między ludźmi a naturą, mikroorganizmami oraz wpływem traumy na ciało i środowisko. Praca oscyluje wokół pojęć związanych z metafizyką i traumą transgeneracyjną, badając sieci połączeń między zbiorową podświadomością a wszystkimi organizmami współistniejącymi na Ziemi. Dwa główne obiekty, które stanowią rdzeń projektu to: instalacja z ręcznie robionej skóry z kombuchy, szkła i popiołu Zbieram łzy, które wypłakałaś lata temu oraz książka fotograficzna Lands of My Dreams. Podczas pracy z kombuchą byłam głęboko zafascynowana dychotomią skóry i jej niesamowitą właściwością wchłaniania, a jednocześnie ochrony. Wykorzystanie tkanek wytworzonych przez aktorów nie-ludzkich do symbolicznego „odbudowania” utraconej więzi z matką jest dla mnie również niezwykle ważne, ponieważ sama niedawno zostałam rodzicem. Ochrona/wchłanianie, narodziny/symbioza, separacja/połączenie są zatem tematami eksplorowanymi w tej pracy. Fotoksiążka Lands of My Dreams jest wyrazem mojej osobistej podróży w ciągu ostatnich trzech lat. W tej podróży szczęście przeplatało się z cierpieniem, dobro z przemocą, najpiękniejsze wspomnienia z najgorszymi koszmarami. Negatywom i fotografiom, wykonanym zarówno aparatem cyfrowym, jak i analogowym, towarzyszą liryczne teksty traktujące o wizjach z moich snów. W Land of My Dreams ciało staje się częścią krajobrazu, nawiązując do pradawnych tradycji, kiedy ludzie współistnieli z naturą, podkreślając tematy współzależności. Krajobrazy przedstawione w książce fotograficznej przedstawiają terytoria na granicy jordańsko-palestyńskiej, wokół Morza Martwego. Ziemie te wypiły wiele krwi, widziały wiele bólu i cierpienia przez wieki. Pełne są również mistycznych asocjacji i przypominają mi krajobrazy z moich repetytywnych snów, które powracały do mnie przez wiele lat w okresie dzieciństwa. Organiczne tkanki moich błon płodowych odsyłają widza do instalacji z kombuchy, kontrastując tkankę wytwarzaną w ludzkim ciele z tą wytwarzaną przez organizmy i bakterie żyjące poza ludzkim ciałem. Ich abstrakcyjny charakter tworzy konotacje z procesami myślowymi, potęguje skojarzenia ze zbiorową nieświadomością, a cała historia staje się istnym haiku tego, co ukryte, gdzie osobiste przeżycia stają się częścią zbiorowego doświadczenia. Wszystkie byty łączą się ze sobą w fantasmagorycznej, onirycznej atmosferze.

Klaudia Figura

Tytuł dyplomu:
Gorzkie serce

Promotor:
dr Witold Modrzejewski, ad.

Kierunek:
Grafika Artystyczna

Gorzkie serce to opowieść o awansie społecznym. Awansie, którego jedni mogli doświadczyć, a drudzy tylko oglądać na szklanym ekranie na początku lat 90. i 00. Uczucie nieuchwytności tego, co miało być na wyciągnięcie ręki, stanowi główną oś narracyjną wystawy. Sentymentalna narracja rozgrywa się na styku wiejskich peryferii, gdzie dorastała artystka oraz miast, które w narracji neoliberalnego kapitalizmu były synonimem odniesienia sukcesu i kierunkiem aspiracji. Na obrazach stanowiących swego rodzaju scenograficzne tło pojawiają się ukryte w słojach drewna pyski smutnych piesków. Reprezentować mają osoby, które pod wpływem zjadającego je od środka resentymentu zostały zaklęte w deskach. Na wystawie znalazły się także prace nawiązujące bezpośrednio do peryferyjnych przestrzeni. Zawieszona wysoko huśtawka przywodzi na myśl estetykę parkową, romantyzując czas spędzany na świeżym powietrzu. Linka na pranie wygina się w fantazyjne kształty przypominające winorośl lub metaloplastykę w nowobogackich willach.

Kamil Mizgala

Tytuł dyplomu:
Open the Portal

Promotorka:
dr hab. Izabela Kowalczyk, prof. UAP

Kierunek:
Kuratorstwo i Teorie Sztuki

Współczesność zmusza nas do ciągłego zdziwienia i niewiedzy — żyjemy w świecie nieskończoności i dziwności, w którym wszystko przesiąknięte jest tajemnicą. Wystawa wymyka się ontologizacji, poprzedzając byt, a tym samym wydaje się nieskończenie odległa, odosobniona w estetycznym doświadczeniu. Eksponuje inność odnalezioną w niespójnościach, dziurach, miejscach niejasnych i niedookreślonych. Zniekształcone perspektywy artystyczne uaktywniają monstrualność i zagadkowość. Wystawa jest spiralą poruszającą się między fantastycznym i rzeczowym, powabem i nieobecnością. Ma na celu dezorientację i przeorientowanie perspektywy oglądania. Tutaj akt samego oglądania jest pod obserwacją. Im bliżej rzeczywistości, tym bardziej staje się ona wyimaginowana.

Osoby artystyczne przywołują postacie magiczne, snują spekulatywne fikcje, animują dzikie powiązania, dzięki czemu otwierają nieznane wcześniej strategie. Wystawa aktywuje nowe formy wyrazu, które infekują, docierając niestandardowymi sposobami. Buduje wizualność, którą reprezentują słowa, dostarczając myśli, pozwala na inne poznanie oraz wchodzenie w interakcje. Zgromadzone tutaj obiekty są „czymś więcej”, mogą osiągać bliskość, uczestniczyć w relacjach. Performują wizualność, emitując w naszą stronę informacje i emocje. Artystyczne artefakty współistnieją razem z nami, często wydają się dziwne, inne niż się tego spodziewaliśmy, wymykają się przyjętym kategoriom, ujawniając swe realne i przerażające istnienie. Przywołują morfujące ciała, pozwalając ujawnić prawdy o własnej strukturze.

Jakub Matusewicz

Tytuł dyplomu:
GRY, ZABAWY, ARCHETYPY I PODŚWIADOMOŚĆ

Promotor:
dr hab. Wojciech Gorączniak, prof. UAP

Kierunek:
Malarstwo

Obrazy i obiekty podporządkowują się zabawie, tworzą całość na kształt placu zabaw. Widz wkraczając w jego przestrzeń staje się uczestnikiem gry w patrzenie.

Przeprowadzone eksperymenty z płaszczyzną i kolorem spowodowane są chęcią pobudzenia wspomnień z dzieciństwa, poprzez przytoczenie stanu nieważkości czy dziecięcego zachwytu rzeczywistością. Obrazy wzbogacone są o warstwę znaczeń odnoszących się do widzenia w ujęciu psychologicznym (postrzeganie dziecka przez rodzica, rodzica przez dziecko i w końcu jak dziecko widzi samo siebie).

Treści zawarte w archetypie dziecka oraz nieświadomości zbiorowej zakreślają obszar dla wyobraźni. Niektóre z nich przedstawiają zabawę, która może przerodzić się w coś niedobrego. Kolejną podjętą kwestią jest następczość – przekazywanie sobie doświadczeń, mądrości i traum z pokolenia na pokolenie, co może obrazować praczłowieka. Moment formujący własną tożsamość w dzieciństwie identyfikuje z ukształtowaniem zmysłu świadomego widzenia.

Jakub Kostewicz

Tytuł dyplomu:
Sztuki Sceniczne

Promotor:
prof. dr hab. Maciej Ćwiek

Kierunek:
Animacja

W filmie Sztuki Sceniczne opowiadam o wpływie, jaki robienie dragu miało na moją osobę przez ostatnie lata. Drag jest parateatralną formą wyrazu artystycznego, podejmowaną oddolnie przez osoby LGBTQ+, aby przekraczać konwenanse płciowe. Opiera się o mocny makijaż, kostium i występ sceniczny. Nagromadzenie tych iluzji pozwalało mi na swobodne eksplorowanie mojej tożsamości, ale tylko wtedy, gdy byłem w dragu; nie umiałem zdobyć się na nieheteronormatywną ekspresję poza sceną. Zrodziło to wewnętrzny konflikt, który obrazuję w trakcie filmu - prowadzę narrację mieszającą fakty i fikcję, dokument i fabułę. Używam technik fotogrametrii i motion-capture do zbudowania obrazu, który próbuje naśladować rzeczywistość, ale w wyraźny sposób jej nie dorównuje. Sztuki Sceniczne oferują aktualne spojrzenie na queerowe wizualia - campowe, autentyczne, eksperymentalne, witające niedoskonałość.

Izabela Nykiel

Tytuł dyplomu:
Heart of Transition

Promotorka:
dr Anna Konik, ad.

Kierunek:
Intermedia

Heart of Transition to performatywna opowieść o podróży do zyskiwania samoświadomości w zespojeniu z naturą. Jest to forma filmowa składająca się z niezwykle subtelnego, szczerego i obnażającego performance'u. Osoby biorące w nim udział dzielą się w nagości psychicznej i fizycznej swoimi zmaganiami z trudnymi emocjami i konfrontowaniu się ze swoimi

Fryderyk Szulgit

Tytuł dyplomu:
Praktyki artystyczne w zanikającym krajobrazie

Promotor:
prof. dr hab. Dominik Lejman

Kierunek:
Malarstwo

Praca dyplomowa podejmuje temat relacji człowieka (sztuki) z naturą w obecnym kontekście coraz szybciej postępujących zmian. Krajobrazy, które nosimy w pamięci, dezaktualizują się - zanikają i modyfikują. Natura poddana przez ludzkość radykalnie szybko zachodzącym zmianom, wymaga od nas i naszych ziemskich towarzyszy nagłej reorganizacji i przewartościowań, gdyż tracimy dotychczas obowiązujące punkty odniesienia.

Gdy podnosząca się temperatura sprawia, że ptaki w inny sposób organizują swoje cykle migracyjne, ludzkie wyobrażenie o świecie zostaje zaburzone poprzez destabilizację kulturowo wytyczonych stałych wartości, jak chociażby wysokość nad poziomem morza. Ten jeden czynnik wpływa na szereg innych. Poziom mórz i oceanów w ciągu trzech lat podnosi się o ok. 1 centymetr, a zatem można przyjąć, że np. wysokość szczytu Mount Everest co trzy lata wprost proporcjonalnie maleje.

W pracach dyplomowych dotykam zagadnień tymczasowości, pejzażu, land artu i zanikania krajobrazu. Prace są próbą zdefiniowania na nowo praktyki artystycznej w kontekście natury wykorzystując takie środki jak korozja, pejzaż cyfrowy, projekcje multimedialne oraz działanie w terenie.

Dorota Jakubiak

Tytuł dyplomu:
Życie po śmierci. Praktyki artystyczne polskich osób twórczych w obliczu straty

Promotorka:
prof. dr hab. Joanna Imielska

Kierunek:
Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych

Pracę dyplomową stanowi instalacja artystyczna, na którą składa się książka artystyczna, cyjanotypie na materiale oraz przedmioty stanowiące ślad wspomnieniowy po osobie, do której należały. Obiekty te są efektem twórczej konfrontacji autorki z utratą prababci. Książka artystyczna przedstawia historię relacji, opowiada o odejściu bliskiej osoby, jej braku oraz próbie poradzenia sobie z tą sytuacją i przejściu żałoby. Cyjanotypie w wizualny sposób ukazują pracę pamięci – przywodzą na myśl proces przypominania i zapominania. Praca operuje kategorią afektu, jest zapisem stanów emocjonalnych i uczuciowych, a także wpisuje się w założenia etyki afirmatywnej.

Dominika Szal

Tytuł dyplomu:
Obok siebie, ale nigdy razem - literacka mapa osobista śladami Kazimiery Alberti

Promotorka:
prof. dr hab. Joanna Imielska

Kierunek:
Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych

Zbiór obiektów, które stanowią zapis z odbytych przeze mnie podróży na Podhale, tworzą moją mapę osobistą. Powstała ona dzięki zainspirowaniu się historią poetki z dwudziestolecia międzywojennego, również związaną z regionem Podtatrza. Kazimiera Alberti, przez swoje życie i twórczość, towarzyszyła mi w poszukiwaniach ścieżek budujących mapę opartą na łączącej nas wrażliwości, szczerości i emocjonalności. Prezentowane kadry są śladami, które zapraszają do eksplorowania naszej relacji, która zbudowała się w międzyświatach i odnosi się bezpośrednio do połączenia indywidualnych ścieżek właśnie na tym obszarze. Z uwagi na łączące nas miejsce, jakim są Tatry, dokonuję porównania własnej twórczości do dorobku pozostawionego przez pisarkę, a także wyszczególnienia zależności między zaistniałymi działaniami twórczymi.

Barbara Stańko-Jurczyńska

Tytuł dyplomu:
Plan dożynek doskonałych. Współczesna rzeźba kolaboratywna w kontekście wiejskim.

Promotor:
prof. dr hab. Marcin Berdyszak

Kierunek:
Rzeźba

Dyplom to czas zbioru wcześniej zasianych plonów. Plan dożynek doskonałych to cykl bazujący na idei rzeźby kolaboratywnej, tworzony wraz ze społecznością bliską autorce - mieszkańcami Powiśla. Głównym motywem przewodnim są dożynki, które same w sobie są synonimem pracy wspólnotowej. ,,Doskonałość" projektu polega na wyeliminowaniu elementu rywalizacji, który zwykle towarzyszy konkursom na ,,najlepszy” witacz i wieniec. Osoby zwykle ze sobą konkurujące, tworzą symbol współpracy - jeden wieniec zawierający koncepcję wszystkich uczestników. Jest on robiony „po naszemu", nie obowiązują go żadne reguły.

Współtwórcy: Sylwia i Daniel Stańko-Jurczyński, Mariola Haber, Alicja Tabaković, Zofia Zdunek, Aleksandra i Elżbieta Lewandowska, Oliwier Dianzenza, Jurek, Izabela i Adam Sikora, Paweł Kasprzak, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Dzierzgoniu i w Koniecwałdzie, Koło Gospodyń Wiejskich Żóławskich Dziewczyn, Łukasz Jankowiak, Karolina Chuptyś, Klub Seniora: w Jasnej, Bruku, Bągarcie, Tywęzach

Aneta Siurnicka

Tytuł dyplomu:
Feel like home

Promotor:
prof. dr hab. Maciej Ćwiek

Kierunek:
Animacja

Feel like home to film animowany, w którym osoby z różnych stron świata odpowiadają na pytanie, czym jest dla nich dom. W tym samym czasie obserwujemy główną postać, wyruszającą w podróż w celu odnalezienia własnej odpowiedzi na to pytanie.

Andrzej Szwabe

Tytuł dyplomu:
Leaving Room

Promotor:
dr hab. Piotr Bosacki prof. UAP

Kierunek:
Intermedia

Projekt dyplomowy Andrzeja Szwabe składa się z trzech komplementarnych wystaw, które dopełniają konsekwentnie budowaną od początku studiów na UAP narrację. Pierwsza z nich “It Is Not About Time” (Fotofestiwal 2024, Łódź, Galeria Olimpus) prezentuje tzw. Sieć Referencyjną - interaktywną bibliografię, która pozwala na dekodowanie alegorycznego wymiaru prac: motyw zegarka - narzędzia dostrajającego użytkownika do tempa świata zewnętrznego (licencjat - “Personal Reminder”, 2022), tworzenie własnej mitologii w oparciu o teorię monomitu J. Campbella, o przekładaniu języka myśli na język przedmiotów (“Problem Tłumacza”, 2023, Kraków), tworzenie prac-narzędzi w oparciu o filozofię Heideggera i inne. Druga wystawa “Recital” skonstruowana jest na zasadzie gry-zabawy. Obiekt-zegarek przetransformowany w klucz - symboliczne otwarcie się na nowe motywy w momencie zakończenia studiów, stworzenie możliwości spełnienia prostych, dziecięcych marzeń, które spełniają się na trzeciej wystawie “Leaving Room” - autor w przestrzeni pustego kościoła (Galeria U Jezuitów) tworzy mieszkanie, instalację w skali 1:1. W wybudowanej strukturze zostają otwarte ukryte drzwiczki - za nimi, mając dostęp do zaplecza wystawy odbiorca odkryje, że autor faktycznie przeprowadził się do przestrzeni kościoła, by żyć wewnątrz stworzonej przez siebie alternatywnej wersji rzeczywistości.

Aleksandra Wawrzyniak

Tytuł dyplomu:
Panterai. Przemiana jako redefinicja spojrzenia.

Promotor:
prof. dr hab. Piotr Szurek

Kierunek:
Grafika Artystyczna

Wcielam się w panterę. To znaczy nie wcielam. Zakładam jedynie kostium. A może jednak wcielam? Na pewno biorę coś dla siebie z jej wyobrażenia. Konfrontuję ze sobą. Zastanawiam się, czy jej sprawne ciało, to moje ciało. Czy jest ono w stanie znieść wyzwanie rzucone przez świat potencjalnej katastrofy? Dotykam futra - filcu - czuję spokój. Własnoręcznie wytworzony przeze mnie każdy jego detal, daje poczucie przywiązania. Przyjemnie ciepły, otula moje ciało. Czy może stać się moim domem?

Tytuł jest anagramem do powiedzenia, które przypisywane jest Heraklitowi. Panta rhei oznacza, że wszystko płynie. W pracy odnoszę się do poczucia, że woda (zastana rzeczywistość) płynie coraz szybciej i coraz trudniej utrzymać się na jej powierzchni. Gra słów Panterai, nawiązuje do pojęcia przemiany, a konkretnie metamorfozy w Panterę, która wynika z potrzeby znalezienia wyjścia - stąd „rai”- bliskie słowu „raj”.

Patrycja Walczak

Tytuł dyplomu:
Co w rodzinie to nie zginie – o dziedziczeniu w typografii. Projekt kroju pisma

Promotor:
prof. dr hab. Krzysztof Kochnowicz

Kierunek:
Grafika Projektowa

Typografia pozwala wyrażać ton i charakter słowa pisanego. Jej dzisiejsze formy są wynikiem długiego procesu ewolucji. Podobnie jak my, jest sumą wszystkich swoich przodków. Krój Familiar stanowi moją interpretację tego procesu, będąc pewnego rodzaju spadkobiercą różnych tradycji typograficznych. W swojej pracy podejmuję próbę rekonstrukcji dawnych form, nadając im nowy, świeży charakter, który odpowiada na potrzeby dzisiejszej komunikacji. Zainspirowana rodzinną tradycją literniczą, skupiam się na wymagającej odmianie szeryfowej, która często budzi skojarzenia z autorytetem i tradycją, co sprawia, że mamy do tych kształtów podświadome zaufanie. W projekcie staram się jednak wprowadzić dynamikę, nadając literom więcej swobody, dzięki czemu sprawdzają się one w różnych kontekstach projektowych. Krój Familiar charakteryzuje się niskim kontrastem, co zapewnia doskonałą czytelność w różnych rozmiarach. Zmienia swój charakter poprzez zabawę interlinią czy odstępem międzyliterowym, co czyni go dobrym kompanem, zarówno do kreatywnych zabaw edytorskich, jak i poprawnego składu tekstu.

Oktawia Watras

Tytuł dyplomu:
W symbiozie z naturą. Powrót do korzeni odpowiedzią na wyzwania współczesności

Promotorka:
dr Ewa Mróz-Pacholczyk, ad.

Kierunek:
Scenografia

Zaniedbanie relacji z Matką Ziemią to źródło wielu dzisiejszych kryzysów, dlatego tak istotny jest powrót do natury, odnowienie pierwotnej więzi, zrozumienie jak z nią współpracować, zamiast eksploatować. Moja praca jest wyrazem zjednoczenia i symbiozy, a jednocześnie zatarciem granicy między człowiekiem a naturą. Wyroby ludzkie i dzieła przyrody łączą się w harmonii i przenikają. Sięgając do korzeni i inspirując się przeszłością poszukuję odpowiedzi na pytania o nasze jutro – punktem wyjścia stał się ubiór prehistoryczny, zarówno krój, techniki wytwarzania odzieży jak i dawne realia: dążenie do prostoty, oszczędzanie zasobów oraz kult natury. Projekty powstały w idei ekologicznej wykorzystując papier, suszone rośliny oraz biodegradowalne, barwione roślinnie materiały pochodzące z drugiego obiegu. Multisensoryczne kostiumy nawiązują do praktyki leśnej terapii, która opiera się na zaangażowaniu wszystkich zmysłów oraz uzdrawiającym ciało i duszę kontakcie z naturą.

Natallia Shkraba

Tytuł dyplomu:
Wewnętrzne monologi. Projekt ilustrowanej książki autorskiej

Promotor:
dr hab. Mirosław Adamczyk, prof. UAP

Kierunek:
Grafika Projektowa

Praca magisterska łączy teorię systemów społecznych z analizą indywidualnych narracji. Celem pracy jest zbadanie, jak jednostki, które są postrzegane jako „uszkodzone elementy” w systemie społecznym, konstruują swoje wewnętrzne dialogi i jak te narracje wpływają na ich poczucie normalności oraz społeczne dostosowanie.

W rozdziale pierwszym definiuje się system społeczny i bada się pojęcie „uszkodzonych elementów”, odnosząc się do osób, których doświadczenia życiowe odbiegają od uznawanej normy. Rozdział drugi koncentruje się na tych, którzy są „niepodobni do innych”, badając wpływ społeczny, niedostosowanie społeczne oraz zjawisko wysokiej wrażliwości.

Część praktyczna, będąca rdzeniem pracy, prezentuje projekt ilustrowanej książki autorskiej, która wizualizuje te wewnętrzne monologi. Część praktyczna dyplomu to artystyczna podróż przez wewnętrzny świat bohaterki.

Książka rozpoczyna się od zwięzłej historii, która stanowi wstęp do serii ilustracji. Centralnym elementem projektu jest postać kobieca, która poprzez swoje doświadczenia i transformacje, odkrywa złożoność własnego wewnętrznego świata.

Ilustracje przedstawiają symboliczną podróż bohaterki przez mistyczny świat, gdzie granice rzeczywistości są płynne, a każda zmiana jest krokiem do nowego odkrycia. Od tajemniczego pudełka, przez dialog z odbiciami, po symboliczne zszywanie ciała, praca ta ukazuje piękno i bogactwo wewnętrznej podróży.

To zaproszenie do odkrywania własnych myśli i emocji, a także do doceniania unikalności każdej indywidualnej podróży w głąb siebie.

Maria Pielach

Tytuł dyplomu:
Produkcja przestrzeni a tworzenie miejsc do życia we współczesnych miastach Tożsamość architektoniczna dzielnicy oraz jej wpływ na miejsca wspólne, na przykładzie adaptacji terenów poindustrialnych na poznańskiej Wildzie

Promotorka:
dr hab. inż. arch. Elżbieta Raszeja, prof. UAP

Kierunek:
Architektura

Praca odpowiada na kryzys miejskiej tożsamości architektonicznej i zanik charakterystycznych przestrzeni wspólnych. Pod opracowanie wybrana została poznańska Wilda, która, mimo zachowania specyfiki przestrzenno-architektonicznej i kulturowej, jest zagrożona utratą przemysłowego charakteru głównie przez obecną zmianę funkcji zabudowań. Celem pracy stało się określenie, co definiuje wyjątkowość architektoniczną Wildy i jak ją ochronić. Analiza uwarunkowań dzielnicy zwróciła uwagę na jej południową część (za trasą Hetmańską). Obszar ten, znany głównie z zabudowy przemysłowej H. Cegielski, przechodzi intensywną transformację, zmieniając swój charakter z przemysłowego na mieszkalny. Staje się coraz bardziej zamieszkany, jednak niemal całkowicie pozbawiony jest przestrzeni publicznych dla mieszkańców, a jego przemysłowy genius loci zanika. Odpowiedzią na problem stała się adaptacja fragmentu terenu Fabryki Pojazdów Szynowych jako nowego centrum lokalnego dla południowej Wildy. Projekt ten ma na celu zaspokojenie potrzeb mieszkańców i umożliwienie zachowania poprzemysłowych budynków, które według studium miasta z 2023 roku mogą zostać wyburzone.

Magdalena Wolak

Tytuł dyplomu:
Touch Me

Promotor:
prof. dr hab. Piotr Tetlak

Kierunek:
Scenografia

Spektakl Touch Me to interdyscyplinarny teatr tańca, który łączy ruch, muzykę i interaktywną scenografię, badając znaczenie, schematy i ważność zmysłu dotyku. Centralną postacią jest symboliczny Narcyz (Eliza Bilska), który wchodzi w relacje z kontrastującą go parą kochanków (Nadine Gregor i Angelika Bosacka). Pokaz wykorzystuje emocje i schematy zachowań związane z dotykiem, wplatając choreograficzne dialogi i dźwięki wywoływane ruchem ciał, obrazujemy i udźwiękawiamy nasze wspólne wnioski z analizy wpływu tego zmysłu na nas i nasze otoczenie. Muzyka, stworzona przez Filipa Wydmę przy użyciu syntezatorów Playtronica, reaguje na dotykowe impulsy tancerzy, tworząc dynamiczną kompozycję dźwiękową. Scenografia, inspirowana grzybnią stworzona z aluminium, nie jest jedynie tłem, lecz żywym elementem spektaklu, który oddziałuje na tancerzy, stając się interaktywną częścią ich ruchu. Spektakl prowokuje do refleksji nad pomijanym zmysłem dotyku w cyfrowym świecie, przywracając mu należną uwagę i analizując jego znaczenie w relacjach społecznych i propriocepcji.

Lutesse Paulus

Tytuł dyplomu:
“VITA” Przedmiot jako materia ożywiona - koncepcja zrównoważonej przyszłości

Promotorka:
prof. dr hab. Marzena Wolińska

Kierunek:
Wzornictwo

Praca bada integrację designu, biotechnologii i ekologii poprzez stworzenie biomimetycznej lampy. Porusza wiele aktualnych problemów, takich jak krytyczny design, podnoszenie świadomości konsumentów, jakość gleby, inspirując się zasadami Solarpunk, aby wyobrazić sobie przyszłość, w której harmonia między technologią a naturą zostaje przywrócona. Praca opisuje, jak design może być siłą napędową zmian, zachęcając do refleksji nad cyklami życia produktów i ich wpływem na środowisko. Poprzez analizę cyklu życia lampy i jej interakcji z otoczeniem, praca ta podkreśla znaczenie interdyscyplinarności i współpracy między projektantami i biologami w tworzeniu rozwiązań. Projekt jest mostem między baterią ziemną a baterią mikrobiologiczną w celu stworzenia autonomicznego i regenerującego oświetlenia.

Kacper Kokociński

Tytuł dyplomu:
Sploty. Przestrzeń Twórczych Działań Tkackich. Rewitalizacja zabytkowej elektrowni przemysłowej na terenie dawnych zakładów włókienniczych “Frotex”

Promotorka:
dr hab. Natalia Kliśko-Walczak, prof. UAP

Kierunek:
Architektura Wnętrz

Nadrzędnym celem pracy dyplomowej było przedłożenie koncepcji plastycznej rewitalizacji wnętrza „pofroteksowej” elektrowni na terenie dawnych zakładów, czyli obiektu prezentującego znaczną wartość zabytkową, z uwzględnieniem jej historii i znaczenia w kontekście tradycji miasta przy jednoczesnym uwspółcześnieniu jej funkcji. Lokalny kontekst historyczny i społeczny okazał się być nieocenionym w perspektywie formułowania tezy pracy magisterskiej. Powstała koncepcja jest próbą uświęcenia wielowiekowej kultury tkackiej. Poprzez zrzeszanie się we wnętrzu historycznego budynku, do złudzenia jawiącego się jako świątynia, wspólnota może aktywnie współdziałać na rzecz lokalnej tradycji i umacniać swe sploty poprzez jej dalsze współtworzenie. Odziedziczona przez prudniczan spuścizna pozostaje więc spoiwem społeczności. Zadbanie o podupadający „Frotex” jest równoznaczne z zadbaniem o pamięć tradycji tkackiej miasta.

Jakub Artur Zawadzki

Tytuł dyplomu:
Forma i dźwięk. Ekspozycja albumu „RENAISSANCE” autorstwa Beyoncé w Arenie Poznań

Promotor:
prof. dr hab. Piotr Machowiak

Kierunek:
Architektura Wnętrz

Projekt analizuje relacje między architekturą a dźwiękiem, w rezultacie czego powstaje modernizacja Areny Poznań, a w niej – wystawa audiowizualna i scena koncertowa poświęcona albumowi muzycznemu „RENAISSANCE”. Arena podzielona została na 3 główne strefy: dla odwiedzających, gwiazd i sportowców. Płyta główna po remoncie pomieści aż do 9000 osób. Wystawa przewidziana została w nowo powstałym pierścieniu foyer Areny. Do każdej piosenki zaplanowana została inna ekspozycja. Wszystkie eksponaty wykończone są na biało. Indywidualny charakter każdej części wystawy nadaje różnorodne światło wynikające z analizy klimatu, tekstu czy dźwięku piosenek. Projekt ma na celu uświadomienie, że sztuka nie musi być nudna i monotonna, można łączyć ją z innymi dziedzinami i ukazywać w sposób, jakiego jeszcze nigdy wcześniej nie było. Projekt zawiera rzuty, przekroje, wizualizacje, moodboardy i rysunki. Welcome to the „RENAISSANCE”.

Dominika Nawrocka

Tytuł dyplomu:
Starość ma jakość. Wzmacnianie autonomii i poczucia sprawczości u osób starszych.

Promotor:
dr hab. Łukasz Stawarski, prof. UAP

Kierunek:
Wzornictwo

Interaktywny zestaw aktywizujący „DAILY” powstał w odpowiedzi na wyzwania starości, takie jak spadek sprawności psychofizycznej, zaburzenia funkcji poznawczych, utrata samodzielności i towarzysząca im stygmatyzacja społeczna. Projekt skierowany jest do osób starszych o ograniczonej autonomii oraz tych, które zmagają się z budowaniem nowej rutyny po przejściu na emeryturę. Celem jest przywrócenie seniorom poczucia kontroli nad własnym życiem, co ma pozytywnie wpływać na ich stan zdrowia oraz samopoczucie. Zestaw składa się z urządzenia do organizacji czasu, aplikacji mobilnej i zegarka, które pomagają w planowaniu codziennych aktywności odpowiednio stymulujących ciało i umysł. Proste komunikaty oraz sygnały świetlne wspierają wiekowego użytkownika w procesie podejmowania decyzji, szanując jego naturalne schematy myślowe. Wykorzystanie nowoczesnej technologii w przystępnej formie odpowiada na specyficzne potrzeby osób starszych.

Agata Marciniak

Tytuł dyplomu:
Razem i osobno. Samotność i izolacja w ośrodkach przygotowań olimpijskich. Projekt ośrodka sportu z domem dla sportowców

Promotor:
dr inż. arch. Tomasz Piwiński, ad.

Kierunek:
Architektura

Praca dyplomowa jest próbą odpowiedzi na problem samotności wśród sportowców. W zamkniętym środowisku ośrodków sportu doświadczają oni izolacji również w znaczeniu przestrzennym – funkcjonując w ograniczonej przestrzeni, z dala od świata. Celem projektu było przeniesienie osi uwagi z samego sportu na osobę sportowca i zapewnienie mu odpowiednich warunków do życia i trenowania. W pracy zaproponowano koncepcję ośrodka sportu o alternatywnej strukturze - otwartego na krajobraz i złożonego z przenikających się brył i przestrzeni. Nowy kompleks kształtowano w oparciu o historyczny układ dawnego folwarku, przy uwzględnieniu powiązań krajobrazowo-przestrzennych. Projektowany ośrodek jest samowystarczalnym odrębnym układem, zapewniającym zarówno miejsca do spędzania czasu z innymi, jak również wyciszenia i skupienia. Koncepcja architektoniczna opierała się na gradacji intymności - od przestrzeni publicznych, półpublicznych, przez półprywatne i prywatne. Projekt jest kompromisem pomiędzy byciem razem i osobno, aktywnością i odpoczynkiem, rozrywką i kontaktem z naturą, architekturą historyczną i współczesną.