Edycja 43
Plakat promujący 43. edycję autorstwa Piotra Kacprzaka
Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Fundacja Nowa UAP oraz Miejskie Galerie UAP współfinansowane przez Miasto Poznań serdecznie zapraszają na wystawę: 43. edycji Konkursu im. Marii Dokowicz na najlepszy dyplom UAP
Wstęp /
Introduction
Miejsce / Place:
Pawilon 11 – Iglica
Międzynarodowe Targi Poznańskie
ul. Głogowska 14, 60–734 Poznań
Pavilion 11, Poznan International Fair
Wernisaż / Exhibition opening:
13.11.2023 (poniedziałek), godz. 19:00
November 13th, 7 p.m.
Wystawa / Exhibition:
13–19.11.2023
Wystawa towarzysząca 43. edycji Konkursu: Wystawa pracy laureata Konkursu z
1987
roku, Wojciecha Hory pt. Axis
Galeria Rotunda
Budynek A, Al. Marcinkowskiego 29, czas trwania wystawy: 10–26.11.2023
Uwaga / Attention
Wejście na teren Międzynarodowych Targów Poznańskich możliwe jest po okazaniu
bezpłatnej wejściówki (do odebrania na terenie uczelni lub okazania w telefonie)
lub na hasło DOKOWICZ
Entry to the Poznan International Fair is possible after presenting a free
entry ticket (to be collected at the university or presented on the phone)
or using the password DOKOWICZ
[Wejsciowka-Dokowicz]
Organizacja / Organizers:
Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Fundacja Nowa
Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, Miejskie Galerie UAP
Patronat honorowy / Honorary patronage:
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Współorganizacja / Co-organisation:
Grupa MTP, Miasto Poznań
Kurator / Curator:
Maciej Kurak
Identyfikacja wizualna wystawy / Visual identification of the exhibition:
Piotr Kacprzak
Projekt katalogu wystawy / Exhibition catalogue design:
Piotr Marzol
[katalog online]
#poznanwspiera
Sfinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania
Koordynacja, projekt zabudowy i aranżacja / Coordination building project
and arrangement:
Łukasz Spychaj
Wsparcie w aranżacji i elementach zabudowy / Coordination and building
project support:
Rafał Rzadkiewicz, Michał Szmyt
Wsparcie / Support:
Dawid Szafrański
Kierownictwo produkcji / Project Management:
Piotr Grzywacz
Zespół organizacyjny / Organization team:
Artur Adamczak, Michał Jaborski, Matylda Konarska, Agnieszka Krupa, Kamila
Lukaszczyk, Olena Petrenko, Małgorzata Ratajczak, Weronika Szaładzińska, Agata
Tratwal, Yuliya Zalozna, Viktoria Zalozna
Zespół techniczny / Technical support:
Krystian Beszterda, Damian Bródka, Dariusz Dymek, Renata Dymek, Witold Idkowski,
Jarosław Jasik, Michał Juszczak, Tomasz Kochański, Robert Kosmecki, Krzysztof
Kozłowski, Krzysztof Maciejowski, Cyprian Mroziński, Paulina Nowak, Michał
Szmyt, Dariusz Szustak, Dariusz Zajączkowski
Dźwięk / Sound:
Jarosław Kawałek
Oprawa audiowizualna / Audiovisual arrangement:
Jakub Baniak, Wojciech Siejak
Współpraca / Cooperation:
Samorząd Studencki UAP / UAP Student Council
Zdjęcia / Photographs:
Sonia Bober, Jadwiga Subczyńska
Video
Igor Zieliński
Video – dron
Zachar Szerstobitow
Fundatorzy nagród i Patroni medialni / Prize founders and Media partners:
Prezydent Miasta Poznania, Fundacja Nowa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu,
Fundacja Rozwoju Miasta Poznania, DESA Unicum S.A., Forner Sp. z o.o., Porsche
Centrum Poznań, Solar Company S.A., Tente Sp. z o.o., UWI Inwestycje S.A.,
Architektura & Biznes, Contemporary Lynx, IKS/kulturapoznan.pl, Notes Na 6
Tygodni, WhiteMAD, Wielkopolska. Kultura u Podstaw, Zeszyty Artystyczne
Specjalne podziękowania dla / Special thanks to:
Anna Smolińska (Grupa MTP),
PACK-PRINT.PL SZYMON PIECHOWICZ,
H2 messebau Sp. z o.o. sp.k.
“Najlepszą metodą przewidywania przyszłości jest jej tworzenie”.
Obecnie w przekazach medialnych dość często dominuje tendencja przedstawiania „katastroficznych wizji”. Preparowanie niepokojących, apokaliptycznych informacji łączy się z budowaniem sensacji w celu wzbudzenia zainteresowania odbiorcy. Mechanizm tworzenia zagrożeń, poprzez koncentrowanie się na wydarzeniach codziennych, łączy się również z odciąganiem uwagi od spraw ogólnych. [...]
Antycypacja sztuki
“Najlepszą metodą przewidywania przyszłości jest jej tworzenie”.
Obecnie w przekazach medialnych dość często dominuje tendencja przedstawiania „katastroficznych wizji”. Preparowanie niepokojących, apokaliptycznych informacji łączy się z budowaniem sensacji w celu wzbudzenia zainteresowania odbiorcy. Mechanizm tworzenia zagrożeń, poprzez koncentrowanie się na wydarzeniach codziennych, łączy się również z odciąganiem uwagi od spraw ogólnych. Jest to sposób na eksponowanie współczesnych problemów, które w gąszczu informacji zazwyczaj są niezauważalne. Sensacyjne informacje często też stają się pewnym potencjałem stwarzającym warunki do zaistnienia czynników wpływających na zapobieganie zagrożeń, które wynikają z procesów uspołeczniania środowiska naturalnego i społeczeństwa. Istnieje tym samym różnica między wydarzeniem “strasznym a tragicznym”. Niebezpieczeństwa cywilizacyjne wynikają z przypadku albo są konsekwencją nieprzewidywalnych skutków podjętych decyzji. Przeciwdziałanie zagrożeniom powinno koncentrować się na poprawianiu zaistniałych błędów albo na zapobieganiu ich powstawania. Rozpatrywanie kwestii pod kątem zażegnywania ujawniających się niebezpieczeństw zazwyczaj związane jest z poszukiwaniem czynników pomagających rozwiązać kryzys w dominującym systemie tworzącym nową rzeczywistość. Zapomina się przy tym, że te nowe warunki mogą spowodować zmiany w organizacji sposobów życia, a nawet ich mała korekta czy lifting wpływa znacząco na kształt nowej realności.
Antycypowanie przyszłości łączy się z myśleniem twórczym. Wpływa znacząco na kulturę i daje możliwość przyspieszenia zmian w procesie uspołeczniania rzeczywistości. Obecnie, uwarunkowane jest przebiegiem działań twórczych w kulturze konsumpcyjnej i zogniskowane jest na relacji pomiędzy urzeczowieniem a uprzedmiotowieniem. Reifikacja będąca następstwem systemu kapitalistycznego wymusza dominację wymiany towarowej wpływającej na stosunki społeczne. Wykształcone formy przedmiotowości (świat rzeczy) oraz świadomości społecznej, bazujące na rynkowym i towarowym sposobie bycia, wpływają na zachowanie się jednostek we wspólnocie. Powszechny charakter procesu reifikacji wpływa na postrzeganie go jako stałej cechy struktury społecznej. Przyjęcie postawy twórczej polegające na powierzchownym komentowaniu codzienności, doprowadza do urzeczowienia treści. Pozwala tworzyć wizje presumpcji, ale tylko w obrębie danego systemu. Stąd prace wizualne wpisujące się w powyższy model szybko dewaluują się i ostatecznie podtrzymują zastaną i ustanowioną racjonalność. W konsekwencji trudno jest zachować formę przedmiotowości, przy jednoczesnym zniesieniu reifikacji - towarowym traktowaniu twórczości. Model ten intensyfikuje się w przypadku, gdy twórca stara się obiektywnie (bez czynników podmiotowych) odwzorowywać zjawiska kulturowe. W działalności twórczej bazującej na przeciwieństwie podmiotu do przedmiotu dochodzi do rozdzielenia obiektywnych i subiektywnych sposobów poznania, co skutkuje podporządkowaniem częściowej wiedzy prawom ogólnym. Jednostkowe spostrzeżenia w formowaniu ogólnej racjonalności wykraczające poza subiektywizm poznawczy, traktowane są z dystansem jako mało istotne i nieobiektywne. Twórca ma wobec tego wybór instrumentalnego podporządkowania się prawom ogólnym (dominującej racjonalizacji) albo odniesienia się do konkretnej, jednostkowej przyczyny fragmentarycznego oglądu świata. W pierwszym przypadku twórca dopasowuje poszczególne zjawiska społeczne i przyrodnicze do konserwatywnego systemu myślowego. Dochodzi wówczas do siłowego podporządkowywania się zmiennej rzeczywistości lub do ograniczania zakresu możliwości, jaki dany system ma objąć - neopozytywizacja. W drugim przypadku podporządkowuje się indywidualizmowi poznawczemu, przyjmując tym samym jednostkowy punkt widzenia – perspektywizm epistemologiczny. Oba sposoby konstruowania racjonalności sytuują się w “całkowitej izolacji od całości życia społecznego” i nie uwzględniają dialektycznego ujęcia pozwalającego wyjść poza bezpośredniość. A zatem antycypacyjność działań twórczych odnosi się do zjawisk rzeczywistości intensywniej wtedy, gdy uwzględnia proces abstrakcji i „nie fenomenalistyczne, lecz istotnościowe” eksploracje. Przyjęcie koncepcji roli kulturotwórczej sztuki powoduje, że nie ogranicza się ona tylko do sumowania obserwacji, ale uwzględnia analizy i poszukiwania nowych rozwiązań. W tym przypadku proces twórczy, często zawoalowany i intuicyjny, wynika z koncentracji na danym przedmiocie i chęci ukazania jego złożonej struktury. Próba mimetycznego odwzorowania rzeczywistości wymusza podjęcie decyzji w kontekście przyjętej znaczeniowej ramy, co pomaga w odkrywaniu nowych sposobów artykulacji i tym samym innego organizowania obrazu postrzeżeniowego. Sztuka współuczestniczy tym samym w tworzeniu przyszłej wizji rzeczywistości, uwzględniając nowe możliwości istnienia bytu społecznego. Dzieło będące nowym wzorem wizualnym, wpływa na inny sposób myślenia o skuteczności interwencji artystycznych. Zwłaszcza dotyczą one współczesnych, użytecznych działań, które koncentrują się na niekonwencjonalnych możliwościach sztuki i rozpatrywaniu ich jako potencjale umożliwiającym rozwiązywanie kwestii ponadindywidualnych. Użyteczność dzieła nie osłabia jego symbolicznych wartości, dzięki czemu ukazuje reguły zachowań międzyludzkich. Umożliwia to włączenie procesów twórczych w mechanizm konceptualizacji, a także wyjście poza formę faktu empirycznego i umiejscowienie go w strukturze relacji i zależnościach społecznych. Rezygnacja ze stanowiska fenomenalistycznego pozwala uniknąć powierzchowności i daje możliwość dotarcia do istoty treści. Klasycznie pojmowana antycypacja twórcza odnosi się do transcendentalnych, utopijnych wizji o uniwersalnym charakterze, natomiast w kulturze neopozytywistycznej do immanentnych, ograniczających się do reprezentacji jednostkowych traktowanych pobieżnie, subiektywnie, zogniskowanych raczej na korygowaniu rzeczywistości - wprowadzaniu zmian w obrębie istniejącego porządku. Przy tak skonstruowanym schemacie postępowania mocno zaznacza się teleologiczna strona antycypacji, która odrywa się od czynników kauzalnych powodując uproszczenia. W odniesieniu do sztuki schemat ten pokazuje, że wyznaczony cel twórczego działania wcale nie musi być wyraźnie akcentowany, aby spełniać swoją rolę.
Połączenie treści i formy w dziele sztuki pozwala na ukazanie pełnej istoty przedstawionego zjawiska. Natomiast tam, gdzie można całkowicie odseparować użyte środki wyrazu od przekazywanej treści, następuje uproszczenie tematu skutkujące dość często zniekształceniem ukrytych wpływów. Zrezygnowanie z pobieżnych uproszczeń, pozorów i potocznych przeświadczeń (fetyszyzacji) skłania do poszukiwań twórczych nakierowanych na realne zmiany i wpływa na tworzenie nowych relacji społecznych.
Maciej Kurak
Anticipation of art
‘The best way to predict the future is to create it.’
Currently, mass media tend to present ‘catastrophic visions’. Disturbing and apocalyptic information creates a sensation to arouse the viewer’s interest. The mechanism of creating threats by focusing on everyday events also distracts attention from general matters. In this way, contemporary problems are usually unnoticeable in the thicket of information. Sensational information also becomes a certain potential creating conditions for the emergence of factors that influence the prevention of threats resulting from the processes of socialization of the natural environment and society. There is therefore a difference between a ‘terrible and a tragic’ event. Civilizational dangers are accidental or result from unpredictable consequences of decisions made.
Counteracting threats should focus on correcting existing errors or preventing their occurrence. Combatting emerging dangers usually involves searching for factors that will help to avert a crisis in the dominant system that creates a new reality. It is forgotten that these new conditions may cause changes in the organization of ways of life, and even their small correction significantly affects the shape of the new reality.
Anticipating the future involves creative thinking. It significantly influences culture and provides the opportunity to accelerate changes in the process of socializing reality. Currently, it is conditioned by the course of creative activities in consumer culture and focuses on the relationship between reification and objectification. Reification resulting from the capitalist system forces the dominance of commodity exchange that influences social relations. Evolved forms of objectivity (the world of things) and social awareness, based on the market- and commodity-related way of being, influence the behaviour of individuals in a community. The reification process is perceived as a permanent feature of the social structure owing to its common nature. Adopting a creative attitude by superficially commenting on everyday life leads to the reification of the content. It makes it possible to create visions of presumption, but only within a given system. Hence, visual works that fit into the above model quickly devalue themselves and ultimately maintain the existing and established rationality. As a consequence, it is difficult to maintain objectivity while abolishing reification which involves treating creativity in terms of commodity. This model intensifies when the creator tries to objectively (without subjective factors) reproduce cultural phenomena. In creative activity based on the contrast between the subject and the object, objective and subjective ways of knowing are separated, leading to the subordination of partial knowledge to general laws. Individual observations in the formation of general rationality that go beyond cognitive subjectivity are treated with a grain of salt as insignificant and non-objective. Therefore, the creator can instrumentally submit to general laws (dominant rationalization) or refer to a specific, individual cause of a fragmented view of the world. In the first case, the creator adapts individual social and natural phenomena to a conservative thought system. This results in forcible submission to the changing reality or in limiting the range of possibilities that a given system is to cover (neo-positivization). In the second case, the creator subordinates themselves to cognitive individualism, thus adopting an individual point of view (epistemological perspectivism). Both ways of constructing rationality are situated in ‘total isolation from the whole of social life’ and do not take account of a dialectical approach that allows for going beyond directness. Therefore, the anticipatory nature of creative activities refers to the phenomena of reality more intensively when it takes into account the process of abstraction and ‘not phenomenalistic, but essential’ exploration. Adopting the concept of the culture-forming role of art means that it is not limited to just summing up observations, but it also takes account of analyses and searches for new solutions. In this case, the creative process, often veiled and intuitive, results from concentration on a given object and the desire to show its complex structure. An attempt at mimetic reproduction of reality forces a decision to be made in the context of the adopted semantic framework, which helps in discovering new ways of articulation and thus organizing the perceptual image differently. Art thus participates in creating a future vision of reality, considering new possibilities for social existence. The work, which is a new visual model, influences a different way of thinking about the effectiveness of artistic interventions. In particular, these concern contemporary, useful activities that focus on the unconventional possibilities of art and consider them as a potential for solving supra-individual issues. The usefulness of the work does not undermine its symbolic values, thanks to which it shows the rules of interpersonal behaviour. This allows for including creative processes in the mechanism of conceptualization, going beyond the form of an empirical fact and locating it in the structure of relationships and social dependencies. Resigning from the phenomenalist position makes it possible to avoid superficiality and reach the essence of the content. Creative anticipation understood in a classical sense refers to transcendental, utopian visions of a universal nature. In neo-positivist culture, it alludes to immanent ones, limited to individual representations, which are treated superficially and subjectively, and are rather focused on correcting reality – introducing changes within the existing order. With such a scheme of conduct, the teleological side of anticipation is strongly emphasized, detaching itself from causal factors and resulting in simplifications. In relation to art, this scheme shows that the designated goal of creative activity does not have to be clearly emphasized to fulfil its role.
The combination of form and content in a work of art makes it possible to show the full essence of the presented phenomenon. However, where the means of expression used can be completely separated from the conveyed content, the topic is simplified, often resulting in distortion of hidden influences. Giving up superficial simplifications, appearances and common beliefs (fetishization) encourages creative searches aimed at real changes and influences the creation of new social relations.
Maciej Kurak
Nominowani /
Nominees
Nominowani /
Nominees
Hanna Kossakowska
Tytuł dyplomu:
SATI – świadoma obecność. Projekt obiektów wykorzystujących wpływ wibracji i
rytmu na dobrostan człowieka
Title of the work:
SATI – Conscious Presence: A Design of Objects Using the Influence of
Vibrations and Rhythm on Human Well-Being
Promotorka:
dr hab. Marta Smolińska, prof. UAP
Supervisor:
prof. dr hab. Marzena Wolińska
Kierunek:
Wzornictwo
Field of study:
Design
„Sati”, czyli „uważność” - to rozwiązanie, które wykorzystuje wpływ wibracji na tempo oddychania, a w dalszej kolejności regulację ciśnienia krwi, bicia serca oraz aktywności fal mózgowych. Odpowiednie rytmy pozwalają na osiąganie stanów relaksu, odstresowania bądź skupienia, w zależności od osobistych potrzeb użytkownika. Projekt wykorzystuje współczesne możliwości techniczne, jednocześnie czerpiąc z właściwości naturalnych materiałów, łącząc tym samym manualność z technologią. Jego celem jest kształtowanie pozytywnych nawyków, w myśl idei uważności, by być obecnym tu i teraz.
‘Sati’, or ‘mindfulness’, is a solution that uses the influence of vibrations on the breathing rate and, consequently, on the regulation of blood pressure, heartbeat and brain wave activity. Appropriate rhythms make it possible to achieve states of relaxation, de-stressing or concentration, depending on the user’s personal needs. The project uses modern technical possibilities while drawing on the properties of natural materials, thus combining manual work with technology. Its goal is to shape positive habits, in line with the idea of mindfulness, to be present here and now.
Marta Jerzmanowska
Tytuł dyplomu:
Identyfikacja wizualna tras pieszych Wielkopolskiego Parku Narodowego
Title of the work:
Visual Identification of Hiking Routes in the Greater Poland National Park
Promotor:
dr hab. Wojciech Janicki, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Wojciech Janicki, Professor of UAP
Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika projektowa)
Field of study:
Graphics (scope: Graphic Techniques)
Praca nad identyfikacją wizualną i kampanią dla tras pieszych Wielkopolskiego Parku Narodowego skupia się na responsywności i synestezji, by przekazywać pozytywne komunikaty. Cel to budowanie silnej więzi z marką i promowanie zdrowych wartości. Wykorzystano przetworzone obrazy, które łączą zmysły, tworząc abstrakcyjne kształty z natury. Projekt ma uniwersalny charakter, choć używa konkretnych haseł i odniesień do pór roku, doznania będą różne dla różnych odbiorców. Kampania ma zaskoczyć nietypowymi obrazami, które nie kojarzą się z typowym krajobrazem parku, zachęcając tych, którzy rzadko odwiedzają to miejsce do wyjątkowego doświadczenia.
The work on the visual identification and campaign for the hiking trails of the Greater Poland National Park focuses on responsiveness and synaesthesia to convey positive messages. The goal is to build a strong bond with the brand and promote healthy values. Processed images that combine the senses have been used to create abstract shapes from nature. The project has a universal character, although it uses specific slogans and references to the seasons. Different viewers will have different experiences. The campaign is intended to surprise with unusual images that are not associated with the typical landscape of the park, encouraging those who rarely visit this place to have a unique experience.
Monika Kaźmierska, Tomasz Agaciński
Tytuł dyplomu:
W gruncie Rzeczy
Title of the work:
In Fact
Promotor:
dr hab. Mateusz Wróblewski, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Mateusz Wróblewski, Professor of UAP
Kierunek:
Projektowanie Mebla
Field of study:
Furniture Design
Cztery części projektu rozważają potrzeby posiadania, gromadzenia, przez co zamieszkiwania i przechowywania.
Kosze ze śmieci to zbiór zniszczonych koszów, które przez naprawę przenoszone są ze sfery śmieci do sfery użytkowej, zyskują nowy potencjał. Wzmocnienie konstrukcji oraz wplecenie braków podkreśla walory estetyczne oraz nowe funkcje.
Kosz z liny to poszukiwanie nowego materiału z surowca wyjętego z dotychczasowego kontekstu. Przestrzenna forma, wykorzystując eksperymentalną strukturę łączenia splotów i różnych grubości lin polipropylenowych, jest zapisem procesu, silnie związanego z sensualnością i osobistością.
Kosz na śmieci analizuje konieczność zbudowania w społeczeństwie poczucia odpowiedzialności za generowane odpady. Propozycją są jedno lub wielorazowe, tymczasowe kosze, które w rozpisanych scenariuszach użytkowych przyjmują rolę budulca odpowiedzialnych nawyków.
Kosze na wszystko kwestionują nazywanie przedmiotów ich funkcjami, proponując opartą na teorii części swobodnych kolekcję obiektów otwartych na kreatywność użytkownika. Analizując fizyczną i społeczną trwałość przedmiotu projekt opisuje proces powstawania obiektów z ceramiki, metalu i szkła.
The four parts of the project consider the needs of possessing, collecting and, therefore, inhabiting and storing.
Bins made of garbage are a collection of damaged bins which, through repair, are transferred from the sphere of waste to the sphere of use and thus gain new potential. Strengthening the structure and weaving in gaps emphasise their aesthetic values and new functions.
A bin made of rope is a search for a new material in a raw material taken out of its former context. The spatial form, which uses an experimental structure of combined weaves and different thicknesses of polypropylene ropes, is a record of a process strongly related to sensuality and personality.
A waste bin analyses the need to build a sense of public responsibility for the waste generated. The proposal includes single-use or reusable, temporary bins that, in the defined use scenarios, act as building blocks for responsible habits.
Bins for everything question the naming of objects by their functions and propose a collection of objects based on free-part theory that is open to the user’s creativity. Analysing the physical and social durability of an object, the project describes the process of creating objects from ceramics, metal and glass.
Aleksandra Matusiak-Kaseja
Tytuł dyplomu:
Zmysł a forma. Projekt przedszkola sensorycznego w Nowej Gazowni w Poznaniu
Title of the work:
Sense and Form: A Design of a Sensory Kindergarten in Nowa Gazownia in
Poznań
Promotorka:
dr hab. Natalia Kliśko-Walczak, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Natalia Kliśko-Walczak, Professor of UAP
Kierunek:
Architektura Wnętrz
Field of study:
Interior Design
Zmysł to projekt przedszkola, którego głównym założeniem było stworzenie przestrzeni stymulującej i rozwijającej sensorycznie. Zastosowane rozwiązania do nauki i zabawy miały stanowić jednocześnie narzędzia terapeutyczne dla specjalistów i opiekunów. Pozwoliłyby one na kształcenie zmysłów dzieci oraz umożliwiały pracę nad trudnymi emocjami. W projekcie ważna była natura, która stanowiła główną inspirację. Istotnym było stworzenie syntezy przyrody. Zachowano jej kluczowe elementy wpływające na pozytywne odbieranie przestrzeni – kolorystykę, materiały i organiczne formy.
Sense is a design of a kindergarten whose main goal is to create a space that stimulates and develops senses. The solutions for learning and playing are also intended to be therapeutic tools for specialists and caregivers. They can develop children’s senses and enable them to work on difficult emotions. Nature is important in the design and is its main inspiration. It is vital to create a synthesis of nature. Its key elements influencing the positive perception of space – colours, materials and organic forms – have been retained.
Gabriela Patro
Tytuł dyplomu:
Śmietnik jako anturaż człowieka. Projekt kampanii przedstawiającej wpływ
jednostki na środowisko w wyniku generowania odpadów z tworzywa sztucznego
Title of the work:
A Garbage Bin as a Human Entourage: A Design of a Campaign Showing that an
Individual Affects the Environment by Generating Plastic Waste
Promotor:
dr hab. Wojciech Janicki, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Wojciech Janicki, Professor of UAP
Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Projektowa)
Field of study:
Graphics (scope: Graphic Techniques)
Pracą dyplomową jest projekt kampanii społecznej, na którą składają się aplikacja cyfrowa, serie plakatów oraz komunikaty na media społecznościowe. Aplikacja ma na celu mierzyć i obrazować ilość produkowanych przez użytkownika plastikowych śmieci. Na podstawie dostarczonych danych generowany będzie obraz z zakodowanym komunikatem dla użytkownika. Plakaty pełnić mają funkcje informacyjną i promującą. Poruszają one problematykę zanieczyszczenia środowiska prezentując szereg faktów na ten temat. Promowanie aplikacji polega zaś na prezentowaniu przykładowych rezultatów jej użytkowania, które po przeformatowaniu publikowane mogą być w mediach społecznościowych.
W dzisiejszych czasach zmienił się status mapy i położenie granic. Nasze życie staje się hybrydą rzeczywistej i wirtualnej przestrzeni, prawdziwych oraz fikcyjnych miejsc. Podobnie współczesny człowiek staje się hybrydą, bez końca klonując swój wizerunek i pozostawiając ślady swojej działalności w Internecie. Co pozostanie po naszym tymczasowym pokoleniu: chmury śmieci oraz tymczasowych plików?
The diploma work is a social campaign project, which consists of a digital application, a series of posters and social media messages. The application aims to measure and visualise the amount of plastic waste produced by the user. Based on the provided data, an image with an encoded message for the user is generated. Posters are intended to have informative and advertising functions. They raise the issue of environmental pollution, presenting some facts on this subject. Advertising the application involves presenting sample results of its use, which, after reformatting, can be published on social media.
Natalia Szreder
Tytuł dyplomu:
Na horyzoncie życia. Rewitalizacja dawnego sanatorium w Gdyni- Orłowo na
ośrodek opieki paliatywnej
Title of the work:
On the Horizon of Life: Transformation of a Former Sanatorium in
Gdynia-Orłowo into a Palliative Care Centre
Promotorka:
prof. dr hab. Marta Weronika Węcławska-Lipowicz
Supervisor:
prof. dr hab. Marta Weronika Węcławska-Lipowicz
Kierunek:
Architektura Wnętrz
Field of study:
Interior Design
Ideą projektu jest stworzenie nowej interpretacji przestrzeni hospicjum jako miejsca, które przynosi pocieszenie i ulgę pacjentom w niej przebywającym zarówno na płaszczyźnie fizycznej, jak i psychicznej. Projekt ten stanowi koncepcję nowoczesnej przestrzeni hospicjum, w której wnętrza są w pełni dostosowane do potrzeb pacjentów oraz personelu. Wprowadzone rozwiązania ściśle korelują z zastaną architekturą i otoczeniem, w poszanowaniu dla pierwotnej architektury i natury, a zbalansowana forma oraz zastosowane rozwiązania skłaniają do wyciszenia i refleksji.
The idea of the project is to create a new interpretation of a hospice space as a place that brings comfort and relief to patients, both physically and mentally. This project is a concept of a modern hospice space, in which the interiors are fully adapted to the needs of patients and staff. The solutions used closely correlate with the existing architecture and surroundings, respecting the original architecture and nature. The balanced form and solutions used encourage silence and reflection.
Mariusz Śmietana
Tytuł dyplomu:
Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety
Title of the work:
Joining Forces with the Sun: Harnessing Solar Energy to Improve Human and
Planetary Well-Being
Promotor:
dr hab. Łukasz Stawarski, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Łukasz Stawarski, Professor of UAP
Kierunek:
Wzornictwo
Field of study:
Design
Światło naturalne korzystniej wpływa na nastrój, zdrowie i produktywność człowieka niż światło sztuczne. W swojej pracy skupiłem się na potrzebach miejsc, które często pozbawione są dostępu do promieni słonecznych - takich jak biura, szkoły czy ośrodki twórcze i muzea. W odpowiedzi na tę potrzebę zaprojektowałem system wykorzystujący soczewki Fresnela, heliostat oraz światłowody do zbierania i transportowania światła słonecznego do wnętrz budynków. W trosce o unikalne potrzeby każdej z tych przestrzeni zaprojektowałem reflektor, pozwalający na szerokie spektrum regulacji i manipulacji światłem.
Natural light has a more beneficial effect on human mood, health and productivity than artificial light. In my work, I focus on the needs of places that often lack access to sunlight, such as offices, schools, creative centres and museums. In response to this need, I have designed a system using Fresnel lenses, a heliostat and optical fibres to collect and transport sunlight into the interior of buildings. Taking care of the unique needs of each of these spaces, I have designed a spotlight that allows for a wide range of light adjustments and manipulation.
Weronika Sabok-Rzepka
Tytuł dyplomu:
Jutro zostaje. Projekt jednostki mieszkalnej dla pracowników tymczasowych
oraz rodzin migrujących
Title of the work:
Tomorrow Stays: A Design of a Housing Unit for Temporary Workers and Migrant
Families
Promotor:
dr inż. arch. Tomasz Piwiński ad
Supervisor:
dr inż. arch. Tomasz Piwiński ad
Kierunek:
Architektura
Supervisor:
dr inż. arch. Tomasz Piwiński ad
Celem pracy jest stworzenie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej osiedla dla imigrantów w Poznaniu, którzy przyjeżdżają do miasta głównie w celach zarobkowych lub uciekają przed wojną, prześladowaniami oraz innymi trudnymi sytuacjami w swoim kraju. Efektem pracy dyplomowej jest przestrzeń spełniająca różne potrzeby cudzoziemców, takie jak bezpieczeństwo, prywatność, dostępność do usług i transportu oraz integrację z lokalnym społeczeństwem. Projekt zakłada promowanie integracji między imigrantami a lokalną wspólnotą. Obszar pomiędzy budynkami został zaprojektowany jako tętniąca życiem przestrzeń, sprzyjająca kontaktom społecznym.
This work aims to create an architectural and urban concept of a housing estate for immigrants in Poznań who come to the city because they search for work or escape from war, persecution and other difficult situations in their countries. The result of the diploma project is a space that meets various needs of foreigners, such as security, privacy, access to services and transport, and integration with local society. The project aims to promote integration between immigrants and the local community. The area between the buildings has been designed as a vibrant space, conducive to social contacts.
Wiktoria Bilska
Tytuł dyplomu:
Silver tsunami – fala grozy czy nowych możliwości.
Holistyczna diagnoza i rozwiązanie projektowe atrakcyjnego życia osób
starszych –
redefinicja domu seniora
Title of the work:
Silver Tsunami: A Wave of Terror or New Possibilities: A Holistic Assessment
and a Design Solution for an Attractive Life for Older People – Redefining a
Retirement Home
Promotor:
dr hab. inż. arch. Stanisław Sipiński, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. inż. arch. Stanisław Sipiński, Professor of UAP
Kierunek:
Architektura
Field of study:
Architecture
Struktura demograficzna Polski ulega zmianie - jednocześnie rośnie średnia długość życia i spada liczba urodzeń. To zjawisko potocznie nazywamy „silver tsunami”. Podstawą do stworzenia projektu były poszukiwania odpowiedzi na pytania, jak przeciwdziałać negatywnym skutkom tego procesu oraz jak w pełni wykorzystać jego potencjał. Praca porusza złożoną tematykę różnorodności silverów i wykazuje potrzebę redefinicji pojęcia „starzenia się”. Na podstawie holistycznej diagnozy zaproponowano rozwiązanie projektowe ekskluzywnego ośrodka, który nie tylko ma oferować atrakcyjne życie osobom starszym, ale także ma zapewnić najwyższy komfort i wygodę użytkownikom kompleksu architektonicznego.
The demographic structure of Poland is changing: life expectancy is increasing and the number of births is falling. This phenomenon is commonly called the ‘silver tsunami’. The project tries to show how to counteract the negative effects of this process and how to fully use its potential. The work raises the complex issue of ‘silver’ people’s diversity and demonstrates the need to redefine the concept of ‘ageing’. Based on a holistic assessment, a design solution has been proposed. It is an exclusive centre that will offer an attractive life for older people. The architectural complex is also intended to ensure the highest comfort and convenience for its users.
Daria Gałkowska
Tytuł dyplomu:
CIRCULARCORE w kontekście projektowania ubioru
Title of the work:
CIRCULARCORE in the Context of Clothing Design
Promotorka:
dr hab. Anna Regimowicz-Korytowska, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Anna Regimowicz-Korytowska, Professor of UAP
Kierunek:
Scenografia
Field of study:
Stage Design
CIRCULARCORE to estetyka skupiająca się wokół sfery koła, która obrazuje obieg i wyznacza kierunek cyrkularności w kontekście projektowania ubioru. Bada fragmenty teorii o modzie cyrkularnej i wplata je do kolekcji okryć ochronnych, balansujących na pograniczu stylu ulicznego i outdoorowego.
Czym jest core? To istota czegoś, jak na przykład rdzeń, na którym opiera się pień drzewa. Circular natomiast przyjmuje kształt koła, które nadaje sens projektowaniu i przybiera zmaterializowaną formę pod postacią elementów budujących kolekcję.
Kolekcja ociepla, okrywając ciało zewnętrzną warstwą zapewniającą komfort - dlatego jest formą schronienia. Łączy w sobie użytkowość i etyczność, gdzie wartością jest funkcja ochronna, wyznaczająca formę ubioru.
The aesthetics of CIRCULARCORE focuses on the sphere of the circle, illustrating circulation and determining the direction of circularity in the context of clothing design. It explores fragments of the theory of circular fashion and weaves them into a collection of protective clothing, balancing on the border between street and outdoor style.
What is the core? It is the essence of something, such as the core on which the trunk of a tree rests. The circular, on the other hand, takes the shape of a circle, which gives meaning to the design and is materialised by taking the form of elements that build the collection.
The collection warms, covering the body with an outer layer ensuring comfort – that is why it is a form of shelter. It combines utility and ethics, where the value is the protective function that determines the form of clothing.
Patrizia Ende
Tytuł dyplomu:
Pokaz mody jutra. Antycypacja i cykliczność jako ustawiczny proces
projektowy
Title of the work:
The Fashion Show of Tomorrow: Anticipation and Cyclicality as a Continuous
Design Process
Promotor:
prof. dr hab. Bohdan Cieślak prof. UAP
Supervisor:
prof. dr hab. Bohdan Cieślak prof. UAP
Kierunek:
Scenografia
Field of study:
Stage Design
Rola scenografii w kreacji doświadczeń na wybiegu podkreśla jej kluczowe znaczenie w komunikacji między projektantem a odbiorcą. W moim podejściu skupiam się na synergii między ponadczasowymi strukturami geometrycznymi a nowoczesną technologią, wierząc, że uniwersalny język geometrii pozwala na innowacyjne reinterpretacje tradycji. Badając procesy antycypacji i cykliczności w tworzeniu scenografii, dążę do przewidywania przyszłych trendów i tworzenia przestrzeni, które odzwierciedlają „futurystyczną intuicję” w pokazach mody.
The role of stage design in creating experiences on a catwalk highlights its key importance in communication between a designer and a viewer. My approach focuses on the synergy between timeless geometric structures and modern technology, believing that the universal language of geometry allows for innovative reinterpretations of tradition. By examining processes of anticipation and cyclicality in creating stage design, I strive to predict future trends and create spaces that reflect ‘futuristic intuition’ in fashion shows.
Gabi Skrzypczak
Tytuł dyplomu:
Queerowe strategie
Title of the work:
Queer Strategies
Promotorka:
dr hab. Izabela Kowalczyk, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Izabela Kowalczyk, Professor of UAP
Kierunek:
Kuratorstwo i Teorie Sztuki
Field of study:
Curatorial Studies and Art Theories
Punktem wyjścia do narracji na wystawie są doświadczenia dwóch osób artystycznych: Małgorzaty Mycek i Przemysława Piniaka, eksplorujących queerową tożsamość. Prace Edny Baud, Kamila Winnickiego, Wiktorii Kucharczak, Adu Rączki, Jakuba Kostewicza, Dobro Jasikowskx, Eternal Engine i Martynki Modzelewskiej uzupełniają narrację wystawy. Asumpt dla projektu stanowiła wystawa Dziedzictwo, na której zespół kuratorski próbował odtworzyć queerową historię Polski. Powielona tam została normatywna narracja historiograficzna. Osobami, których historie pojawiły się na wystawie, nie byli wielcy i wybitni, tylko queerowe osoby artystyczne dzielące wspólne doświadczenia.
The starting point for the narrative presented at the exhibition is the experiences of two artists, Małgorzata Mycek and Przemysław Piniak, who explore a queer identity. Works by Edna Baud, Kamil Winnicki, Wiktoria Kucharczak, Adu Rączka, Jakub Kostewicz, Dobro Jasikowskx , Eternal Engine and Martynka Modzelewska complement the exhibition narrative. The inspiration for the project was the exhibition entitled Heritage, where the curatorial team tried to recreate Poland’s queer history. The normative historiographic narrative was reproduced there. The people whose stories appeared at the exhibition were not great and distinguished. They were queer artistic people who shared common experiences.
Jakub Rudzik
Tytuł dyplomu:
Notatki z okolic przestrzeni
Title of the work:
Notes from Around Space
Promotor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, Professor of UAP
Kierunek:
Fotografia
Field of study:
Photography
Praca porusza kwestię doznań towarzyszących zamieszkiwaniu współczesnego osiedla mieszkaniowego. Gdy brak na nim ludzi, charakter przestrzeni wychodzi na pierwszy plan. Od zawsze obecna potrzeba mapowania najbliższego otoczenia okazuje się trudna do spełnienia – zarówno przez skalę założenia urbanistycznego, jak i jego powtarzalną naturę. Jedynym rozwiązaniem na rosnące poczucie zagubienia jest szukanie punktów charakterystycznych w jednolitej przestrzeni. Pojedyncze doznania balansujące na granicy zachwytu, które pojawiają się podczas nocnych spacerów, stają się punktami na mapie.
The work raises the issue of experiences associated with living in a modern housing estate. When there are no people there, the character of the space comes to the fore. The ever-present need to map the immediate surroundings turns out to be difficult to meet owing to both the scale of the urban layout and its repetitive nature. The only solution to the growing sense of loss is to look for characteristic points in the uniform space. Single experiences bordering on delight that appear during night walks become points on the map.
Ksenia Pyza
Tytuł dyplomu:
…ciałem w sztuce. O ciele czującym przestrzeń dzieła
Title of the work:
… With the Body in Art: About the Body Feeling the Space of the Work
Promotor:
prof. dr Janusz Bałdyga
Supervisor:
prof. dr Janusz Bałdyga
Kierunek:
Rzeźba
Field of study:
Sculpture
…ciałem w sztuce. O ciele czującym przestrzeń dzieła to instalacja w trzech fazach, którą uruchomiłam działaniem performance. Zmieniłam formę obiektu miękkiego układając go na własnym ciele. Obiekt miękki to wiele cielesności. Użyte materiały z drugiej ręki związane były z ciałami innych ludzi, były im bliskie. Kontakt z fizyczną formą człowieka to nawiązanie relacji, wejście we wzajemne posiadanie. Stalowa konstrukcja to przestrzeń wydzielona, pozornie zamknięta, prywatna. Czy niewidzialna granica ścian będzie respektowana?
The installation entitled … With the Body in Art: About the Body Feeling the Space of the Work has three phases, which I launched with a performance. I changed the form of a soft object by placing it on my own body. The soft object indicates a lot of corporeality. The second-hand materials used were related to other people’s bodies and were close to them. Contact with the physical form of a human being means establishing a relationship and entering into mutual possession. The steel structure is a separated, seemingly closed and private space. Will the invisible boundary of the walls be respected?
Ireneusz Pachliński
Tytuł dyplomu:
RZEŹBYKON – Rzeźba portretowa w kontekście niekonwencjonalnych decyzji
Title of the work:
SCULPTURESCON: Portrait Sculpture in the Context of Unconventional Decisions
Promotor:
dr hab. Igor Mikoda, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Igor Mikoda, Professor of UAP
Kierunek:
Rzeźba
Field of study:
Sculpture
Praca składa się z dziesięciu gipsowych rzeźbiarskich portretów usytuowanych na planie dwudziestobocznej, skonstruowanej celowo, przestrzeni zbudowanej z drewnianych płyt. Praca praktyczna porusza problematykę kontekstów kulturowych współczesnej rzeźby portretowej, które wraz z „zapożyczonym”, przewartościowanym w odpowiedni sposób przedmiotem (fotoplastykonem), tworzą nowy „obiekt” zawierający połączenie tradycyjnych i współczesnych rozwiązań artystycznych. Praca praktyczna akcentuje autorskie spojrzenie na gatunek rzeźby portretowej.
The work consists of ten plaster sculptural portraits located on a plan of a twenty-sided, intentionally constructed space made of wooden boards. This practical work raises the issues of cultural contexts of contemporary portrait sculpture. Together with a ‘borrowed’, appropriately revalued object (Kaiserpanorama), the contexts create a new ‘object’ containing a combination of traditional and contemporary artistic solutions. This practical work emphasises the author’s perspective on the genre of portrait sculpture.
Jakub Kanarek
Tytuł dyplomu:
Nocy Moja. Człowiek wobec przestrzeni mitycznej
Title of the work:
My Night: Man Towards Mythical Space
Promotor:
dr hab. Miłosz Margański, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Miłosz Margański, Professor of UAP
Kierunek:
Animacja
Field of study:
Animation
Noc jest naszą wewnętrzną przestrzenią: w niej śnimy, pamiętamy, przewidujemy. Otacza nas z każdej strony i zna lepiej niż my sami. Miga w obcych twarzach, które nagle zdają się jakby znajome od zawsze. Dopowiada niewypowiedziane słowa w rozmowach, które tak naprawdę żadnych słów nie potrzebują. Właśnie o takiej więzi z Nocą - każdy mógłby ubrać ją we własną metaforę, bo każdy ją na swój sposób rozpozna - opowiada film, pędząc przez kolejne oniryczne obrazy. Więzi intymnej, pierwotnej, obecnej w codziennych symbolach.
A night is our inner space: we dream, remember and anticipate in it. It surrounds us from all sides and knows us better than we know ourselves. It flashes in strange faces that suddenly seem to have always been familiar to us. It adds unspoken words in conversations that, in fact, need no words. The film is about this bond with a night – everyone can create their own metaphor for a night because everyone recognises it in their own way. By rushing through successive oneiric images, it tells the story of an intimate, primal bond, which is present in everyday symbols.
Mateusz Janik
Tytuł dyplomu:
Co po twarzy? (Contents in the Mirror Are Closer than They Appear)
Title of the work:
What Will Replace the Face? (Contents in the Mirror Are Closer than They
Appear)
Promotor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Krzysztof J. Baranowski, Professor of UAP
Kierunek:
Fotografia
Field of study:
Photography
Współczesna twarz blednie na rzecz contentu, który reprezentuje nas silniej. Wykorzystuję memy jako lustrzane autoportrety, które udają inne materie – jakby same próbowały się autoprezentować. W figitalnej rzeczywistości nie ma już miejsca na zero-jedynkowość, a w poszukiwaniu w niej swojej tożsamości brakuje miejsca dla Narcyza.
A modern face fades in favour of content that represents us more strongly. I use memes as mirror self-portraits that pretend to be other materials as if they were trying to self-present themselves. In the phygital reality, there is no longer any place for zero-ones, and there is no room for Narcissus in searching for identity.
Wiktoria Namyslik
Tytuł dyplomu:
Wodzenie – ekspresja i naiwność formy. Karnawał w malarstwie
Title of the work:
Leading – Expression and Naivety of Form: Carnival in Painting
Promotor:
dr hab. Wojciech Gorączniak, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Wojciech Gorączniak, Professor of UAP
Kierunek:
Malarstwo
Field of study:
Painting
Przedstawione prace to wspomnienia autorki związane z opolskim zwyczajem wodzenia niedźwiedzia w jej rodzinnej miejscowości. To forma hołdu dla miejscowych tradycji, ale również próba zdefiniowania miejsca, do którego artystka przynależy. W cyklu olejnych obrazów widać nawiązania do sztuki naiwnej i ekspresjonizmu. Całość dopełniona jest przez przestrzenną formę wyplecionego stroju niedźwiedzia oraz film.
The works presented are the author’s memories related to the custom of leading a bear to a hometown, which is popular in the Opole region. It is a form of tribute to local traditions and also an attempt to define the place to which the artist belongs. The series of oil paintings refers to naive art and expressionism. It is complemented by the spatial form of a woven bear costume and a film.
Monika Szczygieł
Tytuł dyplomu:
Cyfrowe praktyki unikania malarstwa
Title of the work:
Digital Practices of Avoiding Painting
Promotor:
prof. dr hab. Janusz Marciniak
Supervisor:
prof. dr hab. Janusz Marciniak
Kierunek:
Malarstwo
Field of study:
Painting
Prezentowana seria obrazów jest wynikiem poszukiwań związanych z komputerem jako narzędziem twórczości oraz jej tematem. Podejmuję próbę utworzenia ikonografii doświadczeń związanych z życiem i tworzeniem w przestrzeni cyfrowej. Tematyzuję elementy współistniejące na postperspektywicznym ekranie, takie jak grafika 3D, gry czy fotografia cyfrowa, ale także same urządzenia i systemy generujące obrazy. Jest to twórczość zarówno metamalarska, ponieważ dotyczy przekraczania konwencji malarskich, jak i metacyfrowa, ponieważ stanowi refleksję nad istotą cyfrowych doświadczeń.
The series of paintings is the result of research on the computer as a creative tool and its topic. I create an iconography of experiences related to living and creating in a digital space. I thematise elements that coexist on a post-perspective screen, such as 3D graphics, games and digital photos and also the devices and systems that generate images. This work is both meta-painting, because it involves transcending painting conventions, and meta-digital because it is a reflection on the essence of digital experiences.
Alicja Jóźwiak
Tytuł dyplomu:
Słowa kształtujące rzeczywistość
Title of the work:
Words that Shape Reality
Promotorka:
dr hab. Sonia Rammer, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Sonia Rammer, Professor of UAP
Kierunek:
Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych
Field of study:
Visual Arts and Education
Praca porusza zagadnienie feminatywów w mowie polskiej, rozumianych jako żeńskie formy nazw zawodów, tytułów i pełnionych funkcji. Pomimo iż są one naturalne dla języka polskiego, współcześnie, w powszechnym użyciu funkcjonuje tylko pewna ich część, a temat ten wciąż wzbudza kontrowersje. Stosowanie ich w przestrzeni publicznej najczęściej wywołuje skrajnie negatywne emocje. W odróżnieniu od męskiej, „żeńska końcówka” jest bowiem kojarzona z mniejszym profesjonalizmem, niskim prestiżem, brakiem powagi, a nawet infantylnością. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, jej brak nie jest bez znaczenia.
The work raises the issue of feminatives in Polish speech, understood as feminine forms of names of professions, titles and functions. Even though they are natural to the Polish language, only a certain number of them are currently in common use, and this topic continues to raise controversy. Using them in a public space most often evokes extremely negative emotions. Unlike the male ending, the ‘female ending’ is associated with less professionalism, low prestige, a lack of seriousness and even childishness. Contrary to what it might seem, its absence is not without significance.
Jagoda Kalisz
Tytuł dyplomu:
Wizje, wszystko szumi
Title of the work:
Visions, Everything is Humming
Promotor:
dr Witold Modrzejewski
Supervisor:
dr Witold Modrzejewski
Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Artystyczna)
Kierunek:
Graphics (scope: Graphic Arts)
Projekt jest wizją o przetwarzaniu, postrzeganiu rzeczywistości i życiu persony artystycznej we współczesnych realiach świata. Gdzie persona artystyczna jest nie tylko osobą tworzącą przekaz, ale również odbierającą wiele wizji. Praca poprzez immersyjne wartości pozwala na wcielenie się w rolę persony. Forma ma charakter interaktywnej instalacji, złożonej z przestrzennej formy, gry rpg i książki artystycznej. Projekt jest wykonany jest za pomocą materiałów z recyklingu. Charakter całej realizacji nawiązuje do zależności działań artystycznych w czasie politycznej, społecznej, zdrowotnej i klimatycznej zapaści cywilizacji.
The project is a vision of the processing and perception of reality and the life of an artistic person in the contemporary realities of the world. An artistic person is a person who not only creates a message but also receives many visions. Through immersive values, the work makes it possible to take on the role of the person. The project has the character of an interactive installation, consisting of a spatial form, an RPG game and an art book. It is made of recycled materials. The nature of the project refers to the relationship between artistic activities during the political, social, health and climatic collapse of civilisation.
Natalia Żychlińska
Tytuł dyplomu:
ZACHEM – rozwój i upadek
Title of the work:
ZACHEM: Development and Decline
Promotor:
prof. dr hab. Andrzej Bobrowski
Supervisor:
prof. dr hab. Andrzej Bobrowski
Kierunek:
Grafika (zakres: Grafika Artystyczna)
Field of study:
Graphics (scope: Graphic Arts)
Zakłady Chemiczne Zachem w Bydgoszczy powstały na ruinach fabryki produkującej materiały wybuchowe dla III Rzeszy. Zachem początkowo korzystał z pozostałości poniemieckich i zajmował się produkcją m.in. trotylu. W późniejszych latach rozszerzono działalność fabryki, co zaowocowało znacznym rozwojem. W 2013 roku, po nieudanej prywatyzacji, ogłoszono upadłość. W cyklu 12 grafik oprowadzam po pozostałościach budynków związanych z życiem wujka Zbyszka, który przepracował w Zachemie 50 lat. Będąc jeszcze nastolatkiem, pracował przy dłutownicy, po ogłoszeniu upadłości Zakładów, już jako inżynier, nadzorował rozbiórki. Prezentuję miejsca, takie jak: kantyna, przychodnia, dom kultury, pierwsze i ostatnie miejsce pracy.
Zachem Chemical Plant in Bydgoszcz was built on the ruins of a factory producing explosives for the Third Reich. Zachem initially used German remains and was involved in the production of TNT, among other materials. In the next years, the factory’s scope of production was expanded, leading to its significant development. In 2013, after unsuccessful privatisation, bankruptcy was declared. In the series of 12 graphic works, I take a tour of the remains of buildings related to the life of my uncle Zbyszek, who worked at Zachem for 50 years. While still a teenager, he worked at a slotting machine. After the bankruptcy of the plant was announced, he supervised its demolition as an engineer. I present places such as the canteen, the clinic, the community centre and the first and the last workplace.
Julia Woronowicz
Tytuł dyplomu:
Tkanina wildecka
Title of the work:
Fabric from the Wilda District
Promotor:
dr hab. Piotr Bosacki, prof. UAP
Supervisor:
dr hab. Piotr Bosacki, Professor of UAP
Kierunek:
Intermedia
Field of study:
Intermedia
Praca jest propozycją kontrfaktycznej narracji o początkach państwa polskiego i X wieku, który ukazywany jest w większości przypadków przez pryzmat chrztu Mieszka I oraz perspektywy rojalistycznej. W zgodzie z etnoarcheologią feministyczną oraz przekonaniami autorki, narracja przyjęta w Tkaninie wildeckiej jest próbą wypełnienia luk w tak zwanej „Wielkiej Historii” pisanej przez mężczyzn głównie o nich samych. Ukazuje zależne od zmian pór roku życie małej społeczności, której uwaga skupiona jest bardziej na przeżyciu porodu albo infekcji dziąsła, a nie - przykładowo - śledzeniu decyzji rycerzy na koniach.
The work offers a counterfactual narrative about the beginnings of the Polish state and the 10th century, which is usually shown through the prism of the baptism of Mieszko I (the first ruler of Poland) and from the royalist perspective. In line with feminist ethnoarchaeology and the author’s beliefs, the narrative adopted in the work entitled Fabric from the Wilda District attempts to fill the gaps in the so-called ‘Great History’ written by men mainly about themselves. It shows the life of a small community dependent on the changes of the seasons, whose attention is focused more on surviving childbirth or a gum infection rather than on the decisions of knights on horses.
Katsiaryna Kardash
Tytuł dyplomu:
Dowód
Title of the work:
EVIDENCE
Promotorka:
dr hab. Sonia Rammer, prof.UAP
Supervisor:
dr hab. Sonia Rammer, prof. UAP
Kierunek:
Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych
Field of study:
Visual Arts and Education
To nie folklor. To tożsamość narodowa.
To nie manifest. To DOWÓD.
Jestem Białorusinką. Kraj mój od dawna walczy o uznanie i niezależność.
Historyczne zmiany i wpływy obcych kultur sprawiły, że nasza tożsamość
narodowa stała się „tożsamością trwania” zawieszoną w czasie dawno martwego
ZSRR. W celu przywrócenia pamięci i dziedzictwa białoruskiego narodu powstał
projekt DOWÓD. 12 wideo-performansów. 12 pieśni obrzędowych białoruskiego
roku kalendarzowego. DOWÓD niczym memoriał, pomnik nomadyczny, ujawnia
prawdziwą twarz białoruskiej tożsamości. DOWÓD — dokument tożsamości
przedstawiający osobowość właściciela, egzemplifikacja pamięci zbiorowej i
DOWÓD narodu.
It is not folklore. It is a national identity.
It is not a manifesto. It is EVIDENCE ('evidence' is a synonym for an
'identity card' in Polish)
I am Belarusian. My country has been fighting for recognition and
independence for a long time. Historical changes and influences of foreign
cultures have turned our national identity into an ‘identity of survival’
suspended during the long-dead USSR. In order to restore the memory and
heritage of the Belarusian nation, the project entitled EVIDENCE has been
created. It consists of 12 video performances; 12 ritual songs of the
Belarusian calendar year. EVIDENCE, like a memorial, a nomadic monument,
reveals the true face of Belarusian identity. EVIDENCE is an identity
document showing the personality of the owner, an exemplification of
collective memory and the EVIDENCE of the nation.
Agata Zych
Tytuł dyplomu:
Wander of Light
Title of the work:
Wander of Light
Promotor:
prof. dr hab. Jacek Adamczak
Supervisor:
prof. dr hab. Jacek Adamczak
Kierunek:
Animacja
Field of Study:
Animation
Film Wander of Light to zabawna i wyjątkowa historia, dla której inspiracją stało się dziecięce spojrzenie na świat.
Film eksploruje tajemnice Światła, które nie tylko oświetla, lecz także kształtuje nasze spojrzenie na rzeczywistość.
Poprzez narrację opartą na dziecięcych reakcjach, widzimy, że jedna historia może mieć wiele znaczeń i interpretacji. Film Wander of Light przepełniony dziecięcą wyobraźnią, niewinnością i niesamowitą energią, to hołd dla autentycznego sposobu widzenia świata, który często ulatuje nam w dorosłym życiu.
The film entitled Wander of Light tells a funny and unique story inspired by a child’s view of the world.
The film explores the secrets of Light , which not only illuminates but also shapes our view of reality.
Through a narrative based on children’s reactions, we see that one story can have many meanings and interpretations. Filled with children’s imagination, innocence and incredible energy, the film is a tribute to an authentic way of seeing the world that often escapes us in adulthood.
Laureaci /
Winners
Grand Prix 43. edycji otrzymali:
– w dziedzinie projektowej,
Mariusz Śmietana,
za pracę pt. Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa
pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Stawarskiego, prof. UAP,
– w dziedzinie artystycznej,
Monika Szczygieł,
za pracę pt. Cyfrowe praktyki unikania malarstwa przygotowaną na Wydziale Malarstwa
i Rysunku pod kierunkiem prof. dr. hab. Janusza Marciniaka.
Nagroda Specjalna Rektora UAP 43 edycji:
– w dziedzinie projektowej,
Hanna Kossakowska,
za pracę pt. SATI – świadoma obecność. Projekt obiektów wykorzystujących wpływ
wibracji i rytmu na dobrostan człowieka przygotowaną na Wydziale Architektury i
Wzornictwa pod kierunkiem prof. dr hab. Marzeny Wolińskiej,
– w dziedzinie artystycznej,
Natalia Żychlińska,
za pracę pt. ZACHEM – rozwój i upadek przygotowaną na Wydziale Grafiki i Komunikacji
Wizualnej pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Bobrowskiego.
Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Poznania:
Julia Woronowicz,
za pracę pt. Tkanina wildecka przygotowaną na Wydziale Animacji i Intermediów pod
kierunkiem dr. hab. Piotra Bosackiego, prof. UAP.
Nagroda Specjalna Fundacji Nowej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu:
Weronika Sabok-Rzepka,
za pracę pt. Jutro zostaje. Projekt jednostki mieszkalnej dla pracowników
tymczasowych oraz rodzin migrujących przygotowaną na Wydziale Architektury i
Wzornictwa pod kierunkiem dr. inż. arch. Tomasza Piwińskiego, ad.
Nagroda Specjalna Fundacji Rozwoju Miasta Poznania Nagroda Pieniężna im.
Waldemara Idzikowskiego:
Ireneusz Pachliński,
za pracę pt. RZEŹBYKON – Rzeźba portretowa w kontekście niekonwencjonalnych decyzji
przygotowaną na Wydziale Rzeźby pod kierunkiem dr. hab. Igora Mikody, prof. UAP
Nagroda Specjalna DESA UNICUM:
Ksenia Pyza,
za pracę pt. …ciałem w sztuce. O ciele czującym przestrzeń dzieła przygotowaną na
Wydziale Rzeźby pod kierunkiem prof. dr. Janusza Bałdygi.
Nagroda Specjalna Forner Sp. z o.o.:
Agata Zych,
za pracę pt.Wander of Light przygotowaną na Wydziale Animacji i Intermediów pod
kierunkiem prof. dr. hab. Jacka Adamczaka
Nagroda Specjalna Porsche Centrum Poznań:
Mariusz Śmietana,
za pracę pt. Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa
pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Stawarskiego, prof. UAP.
Nagroda Specjalna SOLAR Company S.A.:
Julia Woronowicz,
za pracę pt. Tkanina wildecka przygotowaną na Wydziale Animacji i Intermediów pod
kierunkiem dr. hab. Piotra Bosackiego, prof. UAP.
Wyróżnienie SOLAR Company S.A.:
Agata Zych,
za pracę pt.Wander of Light przygotowaną na Wydziale Animacji i Intermediów pod
kierunkiem prof. dr. hab. Jacka Adamczaka.
Nagroda Specjalna TENTE Sp. z o.o.:
Mariusz Śmietana,
za pracę pt. Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa
pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Stawarskiego, prof. UAP.
Nagroda Specjalna UWI Inwestycje S.A. oraz Griltex Polska Sp. z o.o.:
Wiktoria Bilska,
za pracę pt. Silver tsunami – fala grozy czy nowych możliwości. Holistyczna diagnoza
i rozwiązanie projektowe atrakcyjnego życia osób starszych – redefinicja domu
seniora przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa pod kierunkiem dr. hab.
inż. arch. Stanisława Sipińskiego, prof. UAP.
Nagroda Specjalna Architektura & Biznes:
Natalia Żychlińska,
za pracę pt. ZACHEM – rozwój i upadek przygotowaną na Wydziale Grafiki i Komunikacji
Wizualnej pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Bobrowskiego.
Nagroda Specjalna Contemporary Lynx:
– w dziedzinie projektowej,
Hanna Kossakowska,
za pracę pt. SATI – świadoma obecność. Projekt obiektów wykorzystujących wpływ
wibracji i rytmu na dobrostan człowieka przygotowaną na Wydziale Architektury i
Wzornictwa pod kierunkiem prof. dr hab. Marzeny Wolińskiej,
– w dziedzinie artystycznej,
Agata Zych,
za pracę pt. ZACHEM – za pracę pt.Wander of Light przygotowaną na Wydziale Animacji
i Intermediów pod kierunkiem prof. dr. hab. Jacka Adamczaka.
Nagroda Specjalna IKS / kulturapoznan.pl:
– w dziedzinie projektowej,
Mariusz Śmietana,
za pracę pt. Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa
pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Stawarskiego, prof. UAP,
– w dziedzinie artystycznej,
Monika Szczygieł,
za pracę pt. Cyfrowe praktyki unikania malarstwa przygotowaną na Wydziale Malarstwa
i Rysunku pod kierunkiem prof. dr. hab. Janusza Marciniaka
Nagroda Specjalna Notes Na 6 Tygodni:
– w dziedzinie projektowej,
Mariusz Śmietana,
za pracę pt. Łącząc siły ze słońcem. Wykorzystanie energii słonecznej w celu poprawy
dobrostanu człowieka i planety przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa
pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Stawarskiego, prof. UAP,
– w dziedzinie artystycznej,
Julia Woronowicz,
za pracę pt. Tkanina wildecka przygotowaną na Wydziale Animacji i Intermediów pod
kierunkiem dr. hab. Piotra Bosackiego, prof. UAP.
Nagroda Specjalna WhiteMAD:
Monika Kaźmierska i Tomasz Agaciński,
za pracę pt. W gruncie Rzeczy przygotowaną na Wydziale Architektury i Wzornictwa pod
kierunkiem dr. hab. Mateusza Wróblewskiego, prof. UAP.
Galeria
edycja 43.